నాకెందుకు ఈ మొహమాటం..!!

ఈ మధ్య జనాలకు బొత్తిగా ఇంగితం లేకుండా పోతోంది. బయటకు వచ్చినప్పుడు పాటించాల్సిన కనీస మర్యాదలు కూడా కొన్ని పాటించటలేదు. వాటిని భరించి భరించి ఇప్పుడిక చిరాకు వస్తోంది. మొన్నటి వరకు మొహమాటంగా ఉండేది అవతలివారు ఏమైనా అనుకొంటారేమోనని. కాని ఇప్పుడు అదే చిరాకుతో వాళ్ళ మొహం మీదే చెప్పేస్తున్నాను. ఆ రకంగా నేను నా మర్యాద తగ్గించేసుకొంటున్నానేమో.  అయినా తప్పదు మరి.  ఇంతకీ విషయమేమంటే భోజనానికి మెస్ కి వెళ్ళి అక్కడ చేయి కడుగుతుంటే ఇంతలో ఎవడో ఒకడు వచ్చేసి మధ్యలో చెయ్యి పెట్టేసి కడిగేస్తుంటాడు. ఏది ఒకప్రక్క మనది అవ్వకుండానే. అంత కంగారు దేనికో అర్థం కాదు. మనిషి చూస్తే ఇన్ షర్ట్ చేసుకొని శుభ్రంగా ఉంటారు. చేసే పనులిలా ఏడుస్తాయి. ఆ మాత్రం ఇంగితం ఎందుకుండదో వీళ్ళకి అర్థం కాదు. ఇకపోతే పెట్రోల్ బంక్ దగ్గర అందరం వరుసలో ఉంటే దర్జాగా ఏదోప్రక్క నుంచి వచ్చేసి బంక్ వాడితో రెండు మాటలు చెప్పేసి పెట్రోల్ పోయించుకొని చక్కా పోతారు. పోని ఆ బంక్ వాడైనా వరసలో రండని చెప్పడు. ఆ మాత్రం దానికి వరసెందుకో మన పిచ్చిగాని. ఇక మూడోది ఆఫీస్ నొప్పి. సాటి సహొద్యోగే కదా అని బండి అరువిస్తే ఊరంతా చక్కర్లు కొట్టి తిరిగొస్తారు.  తీసుకొనేటప్పుడు ఏదో ఒక పననే చెబుతారు.  తీరా చేతికి తాళం ఇచ్చాకా ఇక అంతే సంగతులు. ఎప్పుడో వస్తారు. పోని తిరిగితే తిరిగారు కనీసం పెట్రోల్ అయినా కొట్టిస్తారా అంటే అదీ లేదు. పళ్ళికిలిస్తూ తాళం తెచ్చి మన చేతిలో పడేసి థాంక్స్ బాస్ అనేసి పోతారు. వాళ్ళ అవసరం తీరితే చాలనుకొంటారు గాని మన గురించి ఆలోచించరు. ఒకవేళ బండికి ఏదైనా దెబ్బ తగిలితే ఆ మాటే చెప్పరు. ఎక్కడ బాగు చేయించమంటామో అని. అలా అని వీళ్ళు బయట చక్కబెట్టే రాచకార్యాలేమి ఉండవు. ఇలాంటి వారి వల్ల నిజంగా బండి అవసరం ఉన్నవాళ్ళకి కూడా ఇవ్వలేం. ఎందుకంటే అపనమ్మకం. ఒకచోట పనిచేస్తున్నాము కాబట్టి ఎవరెలాంటివారో తెలుస్తుంది ఆ రకంగా జాగ్రత్త పడాలి. ఇంకో తలనొప్పి ఎవడో మనకి ముక్కు మొహం తెలియని వాళ్ళ స్నేహితుడు డబ్బులు అప్పు కోసం వస్తే మనల్ని ఇబ్బంది పెట్టి బ్రతిమాలి మరీ మన డబ్బులే ఇప్పిస్తారు. నువ్వే ఇవ్వొచ్చు కదా అంటే ఇప్పుడు జేబులో సిద్ధంగా లేవని తప్పించుకొంటారు. ఆతర్వాత మన డబ్బులు మన దగ్గరకి రావడానికి నానాగచాట్లు పడాలి. వీళ్ళని అడిగామనుకోండి వాడు ఇంకా ఇవ్వలేదని చెబుతారు. అంతేగాని బాధ్యతగా అవతలవార్ని మాత్రం అడిగి తీసుకురారు. తీసుకున్నప్పుడున్న ఆత్రం ఇచ్చేటప్పుడు ఉండదు. ఏం మనుషులో ఏం చదువులు చదువుతారో అర్థం కాదు. ఎదుటివారి ఇబ్బందిని కొంచెం కూడా అర్థం చేసుకోకుండా ఎప్పుడు స్వార్ధం చూసుకొంటే ఎలా. అప్పుడనిపిస్తుంది నా మనస్తత్వానికి పడని ఇలాంటి వాళ్ళ మధ్యా బ్రతకాల్సి వస్తోందని. నేను కొంచెం నెమ్మది, మొహమాటం జాస్తి. కాని ఇప్పుడు విసుగొచ్చి అటువంటివారికి మెత్తగా మొట్టికాయలేస్తున్నాను. తప్పదు మరి. లేకపోతే ఓ బకరాగా జమకడతారు మరి.  అంత భాగ్యం నాకవసరమా !!